کاوش موضوع ثبات سیاسی

دولت درمانده (به انگلیسی: failed state) یا کشور ناکام اصطلاحی در علوم سیاسی‌است. این اصطلاح برای اشاره به دولت‌هایی به‌کار گرفته می‌شود که در پیاده‌سازی دو وظیفهٔ پایه‌ای دولت-ملت‌ها در جهان مدرن، ناکام مانده‌اند: نخست ناتوانی در اعمال حاکمیت سرزمینی-جغرافیایی بر قلمروی خود؛ دودیگر ناتوانی در حافظت از مرزهایش. توان اعمال حاکمیت دولت‌های ناکام ضعیف است چنان‌که آنان توان انجام وظایفِ اداری-سازمانی مورد نیاز برای کنترل مردم و منابع را نمی‌دارد و تنها قادر به ارائهٔ خدماتِ عمومی، در سطح حداقلی‌اند. در حقیقت یک دولت شکست خورده حاکمیت قانونی خود را حفظ می‌کند، اما در قدرت سیاسی، اجرای قانون، و جامعه مدنی دچار فروپاشی شده‌است، که منجر به وضعیتی تقریباً شبیه هرج و مرج می‌شود. ویژگی‌های مشترک یک دولت ناکام شامل دولتی است که قادر به گرفتن مالیات و ادراه جمعیت، کنترل قلمرو، پر کردن دفاتر سیاسی یا مدنی یا حفظ زیرساخت‌های خود نیست. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، فساد و جنایت گسترده، مداخله بازیگران دولتی و غیردولتی، ظهور پناهندگان و جابجایی غیرارادی جمعیت بیشتر می‌شود و افت شدید اقتصادی، و مداخله نظامی از داخل و خارج از دولت بسیار بیشتر است. معیارهایی برای توصیف سطح حکمرانی دولت‌ها ایجاد شده‌است. سطح دقیق کنترل دولت برای جلوگیری از تلقی شدن به عنوان یک دولت ناکام در بین سازمان‌های مختلف به‌طور قابل توجهی متفاوت است. علاوه بر این، اعلام «ناکامی» یک دولت به‌طور کلی بحث‌برانگیز است و وقتی قاطعانه اعلام شود، ممکن است پیامدهای ژئوپلیتیک قابل توجهی داشته باشد.... بیشتر در ویکی پدیا